- бехайр
- [بي خير]он ки хайру эҳсон надорад, хасис; бехайру маъзур гуфт. хайрухуш накарда, бидуни худоҳофизӣ, видоъ накарда
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.